ben çok aşırı salağım aslında bunu yazarak kendimin salaklığını daha da vurguluyorum. inanmayıp kendimi güvende tutarken mesafemle birlikte, son yazdıklarından sonra sana inanmam beni yerle bir etti. insanlar anlaşamaz ayrılır, ben her ne kadar dating ve ayrılmak için beraber olunma benden uzak dursun desem de. benim burada olduğumu bildikten sonra bana bunları yazmayabilirdin, üst üste yazmasaydın hatta sana söyleyemediğim belirsizlikmiş ve aileme anlattım bu iş ciddi diye. internetten tonla erkek ve kız arkadaşlarım oldu, arkadaşın olarak konuşabilirdim ama kendini sadece 'dating' için koymuş olman filan benimle aynı değil. put yourself out there'e benimle konuşurken demiş olmana aşırı kırıldım (diyeceksin yanlış anladın ki dedin zaten olabilir). dengesizliğin ilk baştan belli olduğu için ben kendime kızıyorum ama hiç beklemezdim benden dinleyip bana satacağını seninle konuşurken sana anlattıklarımı. benim sana güvenle ve yakın duyarak anlattıklarımı. ben heyecanlı, mutlu bir insanım bir şeyleri anlatıyor olmak beni mutlu ediyor. çoğu zaman konuştuğum şekilde yazıyorum. ama sen bana hem öyle anlatmadın, hem anlatsaydın da bunlardan çıkarımlar yapıp sana satmazdım sanırım. belirsiz şüpheli sorularını hiç bir zaman bana sormadın, biraz gizli gizli dinleyip bu kararlara vardın. soruyorum sana ben üzerinde oynayacağın bir deney parçası mıyım? ve her zaman söyledim oyun oynarken vs konuşalım random sorular bile insanı insana tanıtır. en basiti attığın kendisini megan foxa benzeten insanda bile cevap verme gereği duymadın she is pretty but whatever veya mal gerçek cevaplar değiller. (gerçi o zaman konuşmak istemediğin belliydi ama ben salak olduğum için :( ) kendime çok kızıyorum bu konuda, umarım bir daha ki sefere kendin emin olmadan insanları bu şekilde kandırmazsın ama haklısın hayat bu. (sana doya doya aşık olmak istiyorum vs aşk masalı mı yaşıycaz) bu kadar duygu yüklü olan bir insana yapılmaması gerekiyordu çok üzgünüm duygusal olduğum için de (belli edemiyordum, etmiyordum, harikaydım). benim sana anlattıklarımı gerek hikaye olsun, gerek sevdiğim başka bir iş olsun heyecanla anlatmalarımı mallık olan gören biri değil support eden bir insan lazım. çünkü ben kimseyı kırmadan bunları yapıyorum, senin oyun oynadım hep + yemek yaptım demen gibi. insanlar oyun oynar bu dünyanın sonu değil hala buna katılıyorum, yemekte sevdiğin bir şeyse ve sevdiğin bir şeyi yapmak seni mutlu ediyorsa bir günün öyle geçsin. ama senin bana anlattıkların sadece benim sana anlattığım kadar, hepsi nasihat ve küçümseyici yönde.

ben çocuk değilim, koca kadında değilim. çocukça şeyler? sevmem beni çocuk yapmaz. babam bana yardımcı her zaman kızı olduğum için ama senden bu yorumu almak. insanlar kaç yaşına gelirse gelsinler aileleri önünde çocuklarıdır üstelik. ama yine heyecanla anlattıklarımı bana satmış olman. olabilir cümlelerimi anlayamamışsındır ama ilk tanıştığımızda da bu öyleydi, ilk mesaj hariç.

bana kahve date ini anlatıp sonra bana 'açılman'la itibaren aslında kendimi özel görmemiştim ve görmemeye devam ediyordum ta ki onlara kadar (zaten sana söyledim ciddiye almıyordum ama şuan biraz alıyorum diye)

bu put yourself out there konuşmamızda ağladığım için aslında kendimi savunmasız gösterdim bu da seni istemeden en tepeye koydu.

çocuk kısmına değincektim, senin yeni kavraman filan ben yine deney değilim. hem üstelik seninle öğrencem çok toyum cümlelerindeki seni sıradaki ilişkine hazırlayacak biri hiç değilim. ne istediğimi biliyorum, ne yapmak istediğimi de. 

en basiti vatandaşlık konusunda bile sözlerimi dinlemeden 'ret cevaplarını' sen çocuksun elinden tutulsun istiyorsun şeklinde cevap vermen. olumsuz cevaptan anlamayan maalesef çocuk bu durumda. çünkü cevap her zaman olumsuz oldu, bürokrasi benden yana değil ve sende benden yana değilsin inanmayarak.

sorumluluğun altına gircem ilişki vs bunlara yorum yapmıyorum, ben ne istediğimi biliyorum. sorsaydın benden cevabını alırdım ama yine sen yanıtlamazdın. bir iki kere düşünmüyorum, blankim demenin sebebi de aşağı yukarı kendimi tam olarak anlatamama ve o an anlatmakta istememeydi zaten. 

birazda bu cümleyi düşündüm yine de bir başkasının benin kadar hopeless romantic olabileceiğine inanmak zor geldi sanırım ondan aynı olabileceğimizi düşündüm.

bilmiyorum yazcaklarım bu kadar sanırım, daha aklıma gelen bir şey yok. aşağı-yukarı aynı şeyler zaten yazmasamda olurmuş aslında, ne kadar saçma bi düzen yazan insanı kendisini ifade ettiği için değersiz görülmesi. yazılan insanın ilgiden bunalıp kaçması ve değer bilmemesi.